Poradnia neurologopedyczna

Poradnia neurologopedyczna

NEUROLOGOPEDA – czym się zajmuje?

Neurologopeda analizuje mowę rozumianą jako przekazywanie i odbiór informacji, czyli porozumiewanie się.
Zaburzenia mowy powstają na różnym tle i różnym wieku. Diagnoza i terapia neurologopedyczna dotyczy zarówno dzieci, młodzieży oraz osób dorosłych. Skonsultuj się z Nami, gdy:

– Twoje dziecko ma problem z mówieniem np. dwuletnie lub starsze nie mówi wcale, mówi bardzo mało, niewyraźnie lub ma wadę wymowy.
– Twoje dziecko nadmiernie się ślini, ma zawsze uchyloną buzię, nie oddycha przez nos.
– Masz wadę wymowy lub chciałbyś mówić wyraźniej.
– Ktoś z Twoich bliskich ma zaburzenia mowy po udarze mózgu, wypadku lub w wyniku innych chorób neurologicznych.

Oferujemy:
wczesne rozpoznanie i ukierunkowanie działań terapeutycznych w przypadku:

– dzieci w pierwszym roku życia (ocena odruchów, wędzidełka podjęzykowego)
– dzieci z opóźnionym rozwojem mowy
– osób z wadami wymowy (dzieci + dorośli)
– osób jąkających się
– rehabilitacji zaburzeń odbioru i produkcji mowy w wyniku zaburzeń neurologicznych: osoby po udarach, wypadkach, z afazją, dyzartrią, chorobami neurodegeneracyjnymi, otępienia różnego pochodzenia, naczyniowe, choroba Alzheimera, stwardnienie rozsiane, stwardnienie zanikowe boczne, choroba Parkinsona itp.
– zaburzeń procesów funkcji oddechowych i pokarmowych
– dysfunkcji i zaburzeń narządu głosu (dysfonie zawodowe, zmiany czynnościowe i organiczne narządu głosu – pacjenci foniatryczni)
– emisja głosu

Diagnoza neurologopedyczna

Diagnoza obejmuje dwa spotkania. Podczas spotkania specjalista przeprowadza wywiad diagnostyczny, obserwacje i liczne badania z zakresu: komunikacji językowej, oceny funkcji poznawczych, pamięci, praksji, artykulacji oraz budowy anatomicznej narządu mowy.

Program terapeutyczny

jest to program skonstruowany na potrzeby indywidualne. Opracowanie go możliwe jest wyłącznie po diagnozie neurologopedycznej.

Konsultacja neurologopedyczna

jest to jednorazowe spotkanie, podczas którego udzielona zostaje porada dotycząca obecnego zaburzenia i wytyczenie najbliższego kierunku działania terapeutycznego.

Terapia neurologopedyczna

obejmuje pełną i długoterminową terapię komunikacji i mowy.

Drogi rodzicu, czy Twoje dziecko ma wadę wymowy?

W przypadku wad wymowy wyróżniamy:
– Seplenienie- nieprawidłowa realizacja głosek ś,ź,ć,dź/s,z,c,dz/sz,ż,cz,dż
– Betacyzm- nieprawidłowa reakizacja głoski B
– Kappacyzm- nieprawidłowa realizacja głoski K
– Gammacyzm- nieprawidłowa realizacja głoski G
– Lambdacyzm – nieprawidłowa realizacja głoski L
– Rotacyzm- nieprawidłowa realizacja głoski R
– Mowę bezdźwięczną- zastępowanie głosek dźwięcznych ich bezdźwięcznymi odpowiednikami, np. B-P, D-T, G-K

Prawidłowy rozwój mowy:

Nauka mówienia oraz poprawnego mówienia to proces polegający na stopniowym wykształceniu umiejętności mowy u dziecka i trwa on do ok. 7 roku życia. Po 7 roku życia dziecko powinno poprawnie wypowiadać już wszystkie głoski. Mowa stanowi podstawę rozwoju osobowości dziecka i prawidłowego przebiegu procesów myślowych. Czuwanie nad przebiegiem jej rozwoju od najwcześniejszego dzieciństwa jest ważnym zadaniem. Aby to było możliwe konieczna jest znajomość norm rozwojowych dziecka. Ta wiedza pozwala na ustalenie aktualnego poziomu jego mowy oraz określenie ewentualnych opóźnień w jej rozwoju.

TRZYLATEK:

– Rozumie to, co do niego mówimy i spełnia proste polecenia.
– Próbuje wykonywać codzienne czynności według podanych instrukcji.
– Pytany podaje swoje imię
– Wypowiada kilkuwyrazowe zdania, mówi chętnie i dużo.
– Zadaje pytania, nie zawsze jasno sprecyzowane.
– Powinien wypowiadać prawidłowo: wszystkie samogłoski, spółgłoski p, b, m, f, w, t, d, n, l, ś, ź, ć, dź, ń, k, g, ch, j, ł. Głoski s, z ,c, dz oraz sz, ż, cz, dż mogą być wymawiane jako ś, ź, ć, dź, a głoska r jako l.

CZTEROLATEK:

– Rozumie i wykonuje nasze polecenia (zawierające wyrażenia przyimkowe: na, pod, za, obok, itp.).
– Rozpoznaje i nazywa podstawowe kolory.
– Pytany odpowiada, co robi.
– Odpowiada na pytania (dlaczego?).
– Potrafi mówić o przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, chociaż czasem myli określenia czasu.
– Jest zaciekawiony poprawnością językową, choć w jego mowie zdarzają się niepoprawne konstrukcje gramatyczne.
– Zadaje bardzo dużo pytań (po co?, jakie?, dlaczego?).
– Stosuje neologizmy dziecięce, gdy nie pamięta lub nie zna nazwy przedmiotu czy zjawiska, np. uszolog (lekarz od uszów). – – Nie należy utrwalać neologizm i zawsze podawać prawidłową nazwę.
– Powinien prawidłowo wymawiać głoski: s, z, c, dz (twardo i z zamkniętymi ustami), natomiast: sz, ż, cz, dż mogą być jeszcze wymawiane jako s, z, c, dz, a r jako l.
– Nie powinniśmy zmuszać dziecka do wymowy głoski r, gdyż aparat mowy nie jest jeszcze na to przygotowany i może dojść do wytworzenia nieprawidłowego dźwięku (np. r – tylnojęzykowe).

PIĘCIOLATEK:

– Stosuje wypowiedzi wielozdaniowe, opowiada zdarzenia, opisuje przedmioty i ich zastosowanie, używa różnych przyimków.
– Uwzględnia kolejność zdarzeń i zależności przyczynowo – skutkowe.
– Potrafi wyjaśnić znaczenie słów.
– Dokonuje autokorekty mowy, znikają nieprawidłowości gramatyczne.
– Może wymawiać jeszcze r jako l, a sz, ż, cz, dż jako s, z, c, dz, ale często pojawia się prawidłowe lub hiperpoprawne brzmienie, np. „rarka” zamiast lalka, albo „szok” zamiast sok.

SZEŚCIOLATEK:

– Ma opanowane podstawy systemu językowego.
– Powinien wymawiać prawidłowo wszystkie głoski.


ZADZWOŃ JUŻ TERAZ